نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۵

مرسوم رهی که فقر ازان خاسته شد

باطن به ریاضت وی آراسته شد

هرماه چو مرگ دشمنت دیر رسید

هر روز چو عمر حاسدت کاسته شد