نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۵

بنوازیدم به زخمه طاعت اینست

آرید به ناله ام شفاعت اینست

در هر گریم پر و تهی گردد چشم

گر مال زنید طاس طاعت اینست