مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۲

من عهد و وفات سست می‌دانستم

در راه جفات چست می‌دانستم

از تیغ فراق اینکه آخر خونم

می‌ریختی از نخست می‌دانستم