مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۹

اندیشه به کنه حق تعالی نرسد

برگرد که پای فکرت اینجا نرسد

اندیشه ما خاروخس و حق دریاست

خاموش که خس به قعر دریا نرسد