مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۶

یار از پی کار مشکلم می‌گرید

بر سعی و امید باطلم می‌گرید

دم می‌دهد او مرا و چون هیزمِ تر

می‌سوزم و بر دود دلم می‌گرید