مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۶

گلبرگ به روی چون بهارت ماند

سبزه به خط بنفشه وارت ماند

سنبل به دو زلف تابدارت ماند

نرگس به دو چشم پر خمارت ماند