مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۵

در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد

ور خصم به قصد کشتنم برخیزد

ما را تو به بوسه زندگانی می بخش

تا منت جان ز گردنم برخیزد