مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۴۳

دی شاه بتان با رخ رنگین می‌رفت

بی اسب پیاده نغز و شیرین می‌رفت

شکر ز لبش پیل به بالا می‌ریخت

وز مستی و بیخودی چو فرزین می‌رفت