مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۷

خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست

محراب دلم جز خم ابروی تو نیست

در چهره تو صورت جان می طلبم

کآئینه جان نمای جز روی تو نیست