مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵

با حکم خدائی که قضایش این است

می ساز دلا مگر قضایش این است

ایزد به کدامین گنهم داد جزا

توبه ز گناهی که جزایش این است