مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

با آنکه به روی خوب پشتی ما را

نرمی همگان را و درشتی ما را

هر دم گوئی به دم ترا زنده کنم

من دم نخرم برو که کشتی ما را