مجد همگر » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۳

مرا قومی حریف هفته بودند

که در سر هر یکی را کبر میریست

درافتادند ناگه با من امروز

تعهدشان ز باب ناگزیریست

ز وجه مستی این هفت هشت تن

دو من می در بن یک ظرف قیریست

در این حالت دراز و پهن گفتن

مثال آن عجوز و آن حصیریست

تو ما را پایمردی کن به مستی

اگر دانی که وقت دستگیریست