آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۱

قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی

جانم ز پیام آشنا خوش کردی

گفتی: که ز راه میرسد یار اینک

ای وقت تو خوش، که وقت ما خوش کردی