آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۵

نه روی گله دارم و نه رای گله

خوش نیست که اید بمیان پای گله

از هر گله بسته ام لب، اما چکنم

دارم گله جایی و، بود جای گله!