آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۲

شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!

پیلت در پویه با دو، اسبت در زین

خندد برخش اختر و، چه خوشتر ازین؟!

کآذر برزین بود، چو آذر برزین