آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۹

شادیم، مدام از غم دلکش عشق

پیوسته خوشیم، از خوش و ناخوش عشق

هرگز نکشم دست ز دامان گناه

گر آتش دوزخ است، چون آتش عشق