آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸

از گل بسته است دسته، کاین روی من است!

شب بر رخ روز بسته، کاین موی من است!

چون مه بفلک نشسته، کاین کوی من است!

دل بر سر دل شکسته، کاین خوی من است!