ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومه‌ها » در تقریظ شاهنامه و مثنویات و قطعات دیگر » شمارهٔ ۱۶ - قطعه

کیش زرتشت را سه پایه بود

هر یکی را به چرخ سایه بود

کاخ هستی بود برین سه ستون

ماه و برجیس و مهر بر گردون

هر که رو کرد سوی دین بهی

شد رکاب تنش ز درد تهی

گفت جستم براه دین پیشی

استوارم به نیک اندیشی

استوارم به نیک گفتاری

استوارم به نیک کرداری