سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۵

دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند

ای نیست بر اینها گره سخت مبند

جان در خور راحت است در رنج مدار

تن در خور تخته است در تخت مبند