سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۹

از علم زمین و آسمان می گیرم

وز عقل عنان این و آن می گیرم

گوئی چه کشی رنج که یک جان داری

این بین که به یک جان دو جهان می گیرم