اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۳

ای عهد تو جمله نانمازی

مهر تو چو صبر من مجازی

در پای هزار محنت افکند

عشق تو مرا، بدست بازی

از زلف تو وام گرد گوئی

شبهای فراق من، درازی

یک موی نمی سزد، که تا فرق

از محنت من پزیر بازی

زلف تو برآمد، آسمان گفت

هندوی تو من، به ترکتازی