قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۵

هر چند که بی بهانه دوری ز برم

من خویشتن از جمله همانجا شمرم

در بست وفای تو چنان چشم سرم

کز شرم تو در خیال تو در نگرم