قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۰

نیمی ز دلم باد شد و نیمی گرد

نیمی ز تنم گرم شد و نیمی سرد

گفتم که وفا متاع مهر اندوزد

چون درد دلم همه جفا بار آورد