مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۱

چندانکه به کار خود فرو می بینم

بی دیده کی خویش نکو می بینم؟

با زحمت چشم خود چه خواهم کردن؟

اکنون که جهان به چشم او می بینم