جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۰

ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی

با کس غم دل اگر کسی هیچ مگوی

از صبر مراد بخت حاصل گردد

خواهی که به کام دل رسی هیچ مگوی