جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲۰

دلدار نمی دهد مرا کام شبی

دلشاد نگشتم از دلارام شبی

چون بر درت آیم و درم نگشایی

شاید که بیایم از در بام شبی