جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۳

آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان

عمریست که با تو عمرها باخت نهان

در آتش سودای تو بگداخت دلش

آخر به لب سوخته آبی برسان