فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۹

بس ناله جغد غم در این بوم آید

نشگفت اگر فر هما شوم آید

یک لحظه اگر کسی کند باز دو گوش

از چار طرف صدای مظلوم آید