فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶

دنیای ضعیف کش که از حق دور است

حق را بقوی می دهد و معذور است

بیهوده سخن ز حق و باطل چکنی

رو زور بدست آر که حق با زور است