اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۶۲

جام لاله پر می شد وقت باده‌نوشی‌هاست

می‌پرست را امروز باغ دلگشا صحراست

وقت می‌خوری دیدم گرمیی ز چشم او

رند لاابالی را یار گرم‌خون صهباست