نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹

از ما تو هر آنچه دیده ای سایهٔ ماست

بیرون ز دو کون ای پسر پایهٔ ماست

بی مایی ما به کار ما مایهٔ ماست

ما «دایهٔ» دیگران و او دایهٔ ماست