غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۹

هر چند که زشت و ناسزاییم همه

در عهده رحمت خداییم همه

ور جلوه دهد چنان که ماییم همه

شایسته نفت و بوریاییم همه