غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵

چرگر که ز زخمه زخم بر چنگ زند

پیداست که از بهر چه آهنگ زند

در پرده ناخوشی خوشی پنهان ست

گازر نه ز خشم جامه بر سنگ زند