ای آنکه غَمَت، فِرِشْتِه، مُحْتاج کُنَد
زُلْفِ تو، حَدیثِ شَبِ مِعْراج کُنَد
دارد سرِ من بر آستانت ز شَرَف
خِشْتی که بَرابَری به دَه تاج کُنَد