اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۳

من سوخته دل ز آتش تقدیرم

وز آب دو دیده کی بود تدبیرم

زان دم که چو شمع زندگی یافته ام

میسوزم و میگدازم و میمیرم