اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۷۹

ساقی بنشین که با تو دمساز شویم

نرگس صفت از باد سر انداز شویم

آریم بگردن صراحی دستی

هر چند که پیریم جوان باز شویم