اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۰

آنانکه ز شاخ بخت برخوردارند

پیوسته بعذر دوستان درکارند

سروی ز برای آن نشانند کسان

کز سایه آن تمتعی بردارند