اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۶

آسوده بود هر که کم آزار بود

آزار کننده خود دل افکار بود

آزاده بود هما که مرغان نکشد

شاهین که کشنده شد گرفتار بود