اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۰

اکنون که بهار عمر در نشو و نماست

گلزار طبیعت تو در عین صفاست

برخیز و گلی بچین که در گلشن دهر

بنیاد بهار عمر بر باد هواست