اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۲

عشق است که آرزوی جان همه اوست

عشق است که آشیان مرغ همه اوست

نه ترک نه فارسی نه هند و نه عرب

لیکن همه دان و همزبان همه اوست