اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۳

نرگسش زان زبان چو سوسن نیست

که به سیم و زرش نیاز بود

دست کوته کن و زبان بگشا

دست کوته زبان دراز بود