جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۹

پیدایی او اگر چه باشد به کمال

بیگانهٔ دید ماست آن حسن و جمال

همچون نرگس به هیچ جا ره نبرد

گر دیده ز شش جهت برون آرد بال