جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۰۸

گرفت عشقش ازین دست اگر گریانم

رسید چاک گریبان چو گل به دامانم

نقاب روی هنر گشته جوش دلتنگی

همیشه در گره دل چو غنچه پنهانم