جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۷۳

ای دل هم آرمیده و هم می رمیده باشد

آه به باد رفته و اشک چکیده باش

جمعیت دل ار طلبی راه درد گیر

یعنی به رنگ غنچه گریبان دریده باش