جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۱۴

از خطش آیینهٔ عارض مکدر می شود

این کتاب آخر ازین شیرازه ابتر می شود

شعله ور گردد چو از می آتش رخسار یار

عندلیب گلشن حسنش سمندر می شود