سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷

هرچند که هست عالم از خوبان پر

شیرازی و کازرونی و دشتی و لُر

مولای منست آن عربی‌زادهٔ حُر

کاخر به دهان حُلْو می‌گوید مُر