گنجور

سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۵

 

در وصف نیاید که چه شیرین دهن است آن

این است که دور از لب و دندان من است آن

عارض نتوان گفت که دور قمر است این

بالا نتوان خواند که سرو چمن است آن

در سرو رسیده‌ست ولیکن به حقیقت

[...]

سعدی
 
 
sunny dark_mode