گنجور

عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۲۹

 

کوثر که لبِ ترا ندیم افتادهست

سر بر خطِ سبزِ تومقیم افتادهست

آفاق ز روی تست روشن همه روز

خورشید بهانهای عظیم افتادهست

عطار
 
 
sunny dark_mode