بیگاه شده است لیک مر سیران را

سیری نبود به جز که ادبیران را

چه روز و چه شب چه صبح دلیران را

چه گرگ و چه میش و بره مر شیران را

ای دوست مشو سبغه زبون گیران را

شیری تو مباش سخره نخجیران را

گر می خواهی که همچو من پیر شوی

مازار به قول مفسدان پیران را