گنجور

انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳۴

 

گر در همه عمر یک نکویی بکنی

صد گونه جفا و زشت‌خویی بکنی

گویی که برغم تو چنین خواهم کرد

داری سر آنکه هرچه گویی بکنی

انوری
 
 
sunny dark_mode